امین کاکاوند

اگر نگاهی به رسانه‌ها بیندازید، همیشه در میان مصاحبه‌ها و مقاله‌ها و پیش‌بینی‌ها، یک اتفاق جدید پیدا می‌کنید که قرار است همه‌چیز را متحول کند. شاید کم‌تر روزی باشد که چنین اتفاقی نیفتد. یک روز هدست‌های اپل ما را وارد دنیای جدیدی می‌کنند و روز دیگر هوش مصنوعی بشریت را تهدید می‌کند. یک روز بلاک‌چین تمام ساختارهای مرکزگرا را نابود می‌کند و روز دیگر وب۳ قرار است مدل‌های کسب و کار و هر آنچه از اینترنت می‌دانیم را زیر و رو کند. اما در پایان روز، نه تنها زندگی ما تغییر آنچنانی نکرده، بلکه بعد از چند ماه خبرها از تب و تاب می‌افتد و رسانه‌ها به دنبال قهرمان بعدی خودشان می‌روند. خیلی‌ها با این مشاهدات ممکن است با خودشان بگویند که «همانطور که چند سال پیش حرف از فلان …

در روزهای گذشته به قدری غرق در گوشی بودم، که همه از دستم کلافه شده بودند. تمام این مدت من در حال استفاده از تردز (Threads)، برگشتن به توییتر، به همراه کمی عذاب وجدان از اینکه به راحتی در حال کنار گذاشتن آن هستم، و خواندن تحلیل‌های مختلف در رابطه با این نبرد تازه بودم. سوال‌های زیادی در ذهن داشتم و نمی‌توانستم جلوی هیجانم را بگیرم. مدام در حال نوشتن و توضیح دادن برای دیگران بودم، و مشاهداتم را بارها و بارها مرور می‌کردم. چه اتفاقی افتاد؟ حالا چه می‌شود؟ باید چطور در مورد این رقابت فکر کنم؟ آیا داستان جالبی برای تعریف کردن وجود دارد یا نه؟ به طور خلاصه باید بگویم که تلاش من برای فهمیدن داستان واقعی، از همین الان شکست خورده است. من نه در متا …

یکی از دسته‌بندی‌های جالبی که در مورد مدیوم‌های دیجیتالی خوندم توی کتاب دام محتوا بود که اون‌ها رو به دو دسته تقسیم می‌کرد: مدیوم‌هایی که برای تعامل با اون‌ها به عقب لم می‌دیم مدیوم‌هایی که برای تعامل با اون‌ها به جلو خم می‌شیم اگر نخوایم خیلی انتزاعی بحث رو پیش ببریم می‌تونیم دوتا مثال بزنیم: تلویزیون در مقابل ماشین تایپ. تصویری که از مخاطب هر کدوم از این ابزارها توی ذهنتون میاد چه شکلیه؟ یه آدم که روی کاناپه‌ش لش کرده و داره جلو رفتن یک داستان رو در قالب تصویرهای متحرک مشاهده می‌کنه، هیچ نقشی در روند داستان نداره و فوقش میتونه کانال رو عوض کنه که خسته‌تر از اونیه که این کارم بکنه و صرفا میذاره براش تعریف کنن چه اتفاقی افتاد. این تصویر خیلی کلیشه‌ای از آدمیه که داره تلویزیون …

دنیای بازارهای مالی مانند سرزمین ناشناخته‌ی جذابی است که به همان اندازه زیبایی و جذابیتش، می‌تواند خطرناک و کشنده باشد. فضای بی رحمی که هر از گاهی دست به یک پاکسازی گسترده می‌زند و بازیگرانی که توانایی سازگاری و بقا ندارند را به راحتی حذف می‌کند. شاید به همین دلیل است که وقتی یک ریاضی‌دان برجسته، از دنیای آکادمیک پا به این سرزمین می‌گذارد و نه تنها دوام می‌آورد، بلکه موفقیت‌های زیادی را هم از آن خود می‌کند، تبدیل به سوژه‌ای بسیار جذاب می‌شود. جیمی سایمونز (James Harris Simons) همان سوژه‌ای است که هنوز هم شاید توضیح قانع‌کننده‌ای برای موفقیت بی‌مانندش وجود نداشته باشد و همانطور که خودش دوست دارد تاکید کند، شانس بسیاری آورده است. اما تاثیر او و همکارانش بر بازارهای مالی را نمی‌توان انکار کرد. برای مرور …